Met het feest van drie koningen op 6 januari zal de kerstcyclus afgesloten worden, welke begon op 11 november met het feest van Sint Maarten.

Vandaag begint de terugkeer naar huis

Niet naar het oude

Maar

Op weg naar het nieuwe.

( Marcel Derkse)

De drie koningen uit het oosten brachten geschenken met zich mee: goud, wierook, mirre. Zij lieten zich leiden door het licht van de ster naar de geboorte van het goddelijke kind, het nieuwe leven, een nieuw begin, een nieuwe fase die ingaat. Een middelaar was geboren tussen mens en schepper. Een innerlijk vernieuwingsproces waar er altijd een lichtbaken is, die ons leiden wilt. Want alleen door de innerlijke ster ( licht, stem) te volgen zullen wij bevrijd worden. Bevrijd worden van oude denkpatronen, oude tradities, oude negatieve houding, die niet meer zinvol zijn, ons belemmeren om het nieuwe door te laten. Ruimte maken in onze geest vernauwend denken. Wij  staan op de drempel van het nieuwe, waar het oude los gelaten mag worden. Hierin zie ik de symboliek van de slang die haar oude huid los laat en tegelijkertijd ruimte geeft aan haar nieuwe. Zij stoot niet eerst de oude huid helemaal af om dan pas de nieuwe toe te laten.

 Arend Landman ziet het als de geboorte van de nieuwe ziel in de mens. Ieder mens draagt een schat van wijsheid met zich mee die het resultaat is van ervaringen in dit leven en ervaringen in vorige levens. Daarbij kan onderscheid worden gemaakt tussen de wijsheid van de drie centra in de mens: hoofd, hart en bekken. Als de onsterfelijke geestelijke kern (geestvonk) in de mens actief wordt, kan deze omstandigheden creëren waardoor dat innerlijke licht zich verder kan ontwikkelen en in kracht toenemen. Het gewone denken, voelen en handelen (de drie wijzen) worden dan afgestemd op de impulsen die uitgaan van de nieuwe ziel, waardoor er geschenken vrijkomen: ware kennis (wierook), dienende liefde (mirre) en bevrijdende daad (goud). Dat is pas mogelijk als de ster stilstaat boven de geboortegrot, wat erop duidt dat er rust en ordening moet zijn gekomen in de aura van de mens.

Decennia lang wordt de geboorte van Jezus herdacht in de nacht van 24 december en op 25 december. Benieuwd waarom het niet in een andere willekeurige maand gevierd wordt, vond ik het volgende:

Drie dagen na de winterzonnewende van 21 december, de kortste dag, staat de zon stil, de daglengte blijft namelijk gelijk. Op 25 december herrijst de zon en wordt wedergeboren. De zon beweegt zich weer meer naar het zuiden en krijgt ook weer meer kracht. De dagen worden weer langer en vieren we sinds mensenheugenis het jaarlijkse wedergeboorte van het Licht. De 12 dagen na de winterzonnewende zijn van oudsher dagen van rust en bezinning.

Prachtig hoe ook hier een natuurverschijnsel inherent verbonden is en begeleid wordt door het ritmische verloop van de seizoenen ( z.a. Advent, Divali, Sint Maarten) . Geen verzinsel van mens of kerk. Alles is verbonden met elkaar, Universum en Aarde in verbinding, etherische kwaliteiten.

Net voor de kerst, verscheen bij mij op FB de eerder gepubliceerde kerstgedachte van 2013 binnen, die over de stem ging. De stem, de innerlijke beweging, die wij door de hectiek en stagnaties van het leven niet meer helder kunnen horen en voelen, omdat wij twijfelen. Of is het niet willen horen, omdat het niet tastbaar is? Niet te verklaren is? Omdat deze kerstgedachte mij toeviel, ben ik het terug gaan lezen en mijn versie van 2014, de geboorte van het Christus bewustzijn, de geesteskracht, de geestvonk in ieder mens aanwezig. En ik wil het opnieuw onder uw aandacht brengen, daar deze nieuwe geboorte, de afstemming op uw eigen innerlijk licht, stem, vonk, een belangrijk gegeven is. Wij zijn in een perfecte nieuwe staat van bewustzijn thuis gekomen. De mens ontwaakt op haar eigen tijd in haar spiritueel wezen, de 4^de dimensie, die op aarde de ervaringen ondergaat in de 3^de dimensie. De rugzak, zoals het genoemd wordt, is in feite een zak vol parels en edelstenen, als wij er klaar voor zijn die met andere ogen te bekijken.

De aarde is de enige groei in bewust worden ondervindingsplek om de ervaringen te leren en de ont-wikkeling aan te gaan, om te worden wie wij werkelijk zijn. Thuiskomen in onze ware werkelijkheid, de goddelijke kern, zoals de derwisj in overgave de intieme relatie met zijn goddelijke kern aangaat.

Rumi zegt: ( 1207-1273) :

Wat je ook nodig hebt, zoek het in jezelf

Er is een leven (licht) binnen in je leven

Zoek dat leven (licht)

Er is een schat binnen in je 

Zoek die schat

Wanneer je naar de derwisj zoekt

Zoek hem dan niet buiten jezelf

Maar zoek hem binnen in jezelf.

Derwisj betekent ‘drempel’. Een derwisj staat op de drempel van de oude naar de nieuwe levenswijze, van de oude aarde naar de nieuwe aarde, van het nu en de oneindigheid. Wat innerlijk bevroren is smelt. Het verzet tegen het beleven van het hier en nu, lost gaandeweg op. Het verandert in overgave aan en verzoening met de aarde en het aardse. Hoe meer dit ervaren wordt, hoe meer wij ons bewust worden van steun en ondersteuning. Het vertrouwen groeit. We durven ons meer te openen. Tijdens dit proces wordt duidelijk wat ons weerhoudt. Deze bewustwording ontwart wat ons ingewikkeld hield. Het leven wordt eenvoudiger en in verbinding met al wat is. ( Halima Dans en Entertainment)

Een nieuw tijdperk is gaande, het 7^de Gouden tijdperk, dat bekrachtigd is op 12.12.2012, volgens de Tzolkin, Maya kalender en maken wij een grote sprong in onze ontwikkeling en treden collectief de vierde dimensie binnen. Wij zitten in een tussen fase en voelen ons soms in de 4^de dimensie waarin ervaringen van de 3^de dimensie nog meespelen,  een wipplank gevoel.  Het is het vergaan van het oude denken, het einde van een oude bewustzijnsstaat. Het einde van het duistere denken naar het verlicht denken. Het einde van het dualistische denken en het begin van eenheid, het collectieve. ( van ik naar wij)

De Oosterse filosofie spreekt over het einde van de Kali Yuga tijd, de periode van duisternis, dat wij vanuit het diepste donker de overgang maken naar de tijd van verlichting, de eeuw van de waarheid, dat alleen harmonie, gelijkheid en waardigheid, eenheid, vrede, liefde en wijsheid kent. In deze overgangsperiode verkeert de mens op een dramatisch dieptepunt in zijn lange bestaan. Maar het is onvermijdelijk dat hij uiteindelijk tot inkeer komt en een periode begint waarin zijn spirituele natuur opnieuw tot grote bloei komt.

De Egyptische traditie vertelt, dat vanaf 17 september 2001 nieuwe energieën naar de aarde toestromen, om de mensheid te verheffen naar een hogere dimensie. Het mysterie van onze goddelijke staat.

Als je op deze en vele andere eeuwenoude voorspellingen let, dan leven wij  in een heel bijzondere tijd. Een tijd waarin de energie-trilling verhoogd wordt, waarin mensen weer leren geestelijk te denken en waarin een nieuwe eerbied zal gaan ontwaken voor de aarde,
de dieren en de natuur. Voor die grote overgang, die voorspeld wordt,  is ons aller inzet echter onmisbaar! ( Hans Stolp)

Benieuwd naar hoe de Islam over deze tijd denkt, vind ik : Islam en het Einde der Tijden ( Telenet Users). Volgens de islam is het bestaan niet oneindig. In de aanloop daar naartoe, zullen een aantal gebeurtenissen plaatsvinden , zoals de wederkomst van Jezus – iets waarin ook de christenen geloven – om de Dajjal, de valse christus, de antichrist  te verslaan in een finale strijd tussen goed en kwaad ( licht en donker).  Na het verslaan van de Antichrist, zal Jezus* een rijk van broederschap en vrede vestigen voor de hele wereld, aldus de islam. Alle mensen van het Boek (joden, christenen en moslims) zullen hem erkennen en hem aanvaarden. Ook wat dit betreft staan christenen en moslims dus veel dichter bij elkaar dan velen denken. Beiden geloven in dezelfde ene God en delen het uitzien naar de wederkomst van Jezus. ( * G.V.: het actieve christus bewustzijn; de mens wordt zich bewust van het goddelijke in zichzelf en gaat de relatie aan.)

Volgens de informatie van mijn geestelijke leiding, is het een tijd van de reïncarnatie van de Christuskracht in ieder mens, die reeds voor de schepping bestaat, een bovennatuurlijke macht. Wij worden ons bewust van een macht die in ons aanwezig is en de sterkte van deze kracht ligt op ieders eigen frequentie. 7 miljard mensen op aarde en daarmee 7 miljard unieke trillingen. Het grote Principe van het leven, de Oerkracht God, heeft ons, de mens, nodig om de Christus kracht wederom geboren te laten worden en tot uitdrukking te brengen op aarde, erkenning, aanvaarding en in relatie met de ware zoon en dochter van de ene Universele Oer Energie, onze geboorterecht en erfrecht: de oorspronkelijke ziel die wij zijn.

Een bijzonder gegeven in deze tijd van grote veranderingen vind ik persoonlijk het openen van de heilige deur door paus Franciscus. Een keer in de 25 jaar wordt deze heilige deur geopend en zou in principe pas in 2025 open gesteld worden. De paus wil hiermee twee accenten zetten. Het is vijftig jaar geleden dat het Tweede Vaticaans Concilie werd afgesloten. Het tweede Vaticaans concilie (1962-1965), ook wel bekend onder de Latijnse naam Vaticanum II, stond dan ook in het teken van de modernisering van de kerk.  Paus Franciscus wil een nieuwe impuls geven aan de ideeën over modernisering, die onder de conservatievere voorgangers in het slop geraakt zijn. Zijn 2^de accent staat in het teken van barmhartigheid, mededogen, compassie,  juist in deze tijd van onrust en verdeeldheid. Hij sprak de hoop uit dat dat de mensen de genade van vergeving zullen ervaren  en zei:  Door de heilige deur kunnen wij toetreden tot het mysterie van de liefde en iedere vorm van angst en vrees achter ons laten.

Het intrigeert mij als hier de stem ten grondslag heeft gelegen van deze beslissing. De stem die Mozes, Noah en Jezus en vele anderen hoorden, die wij door alle hectiek van het leven zijn kwijtgeraakt. Wat mij geruststelt is wat de kerkvorst zei:  Ik geloof dat dit het moment is van barmhartigheid. Hij zei niet ik denk, hij weet dat het zo is.