Hoogtijdagen als innerlijke weg van ziele-ontwikkeling en -groei.

Volgens de Christelijke traditie zijn de hoogtijdagen: de Kerstijd (de geboorte), de Lijdenstijd  (vervolging en kruisiging), Pasen (de opstanding), Hemelvaart (opstijging ten Hemel) en Pinksteren (de doop van Jezus met de Heilige Geest).

Er wordt gezegd dat alleen Jezus opsteeg naar de Hemel (de Vader) en dat de mens die Jezus niet aanneemt er niet zal komen. Dat is de uitleg van de kerkvaders.

In Wikipedia lees ik  over voorvaderen van Jezus, die ook een Hemelvaart beleefden en rechtstreeks met God in verbinding waren: Henoch, Mozes, Elia, Abraham en zelfs de bedelaar Lazarus. Ook Maria werd ten Hemel opgenomen. Hemelvaart is in de Islam de nacht waarop de profeet Mohammed naar de hemel ging en dicht bij God, ofwel Allah, kwam. Net als Jezus heeft Mohammed een wonderbaarlijke reis naar de hemel gemaakt. 

Is deze reis alleen voor de uitverkorenen volgens het Plan Gods? Neen, zeg ik stellig, want ieder mens is een uitverkorene. Mijn visie is dat een ieder deze reis kan maken tijdens het leven en niet pas na de dood naar de normen van maatschappij en/of godsdienst en goed geleefd zou hebben. “Wat is goed geleefd hebben”, in de ogen van de Schepper?

Ik google over Hemelvaart en kom deze boodschap tegen: “Vertel iedereen dat ik (Jezus) stierf en weer opgestaan ben. Vertel dat er hoop is en wij (de mensheid) weer samen met God kunnen leven”.  Deze uitspraak brengt mij naar de overlevering: “geschapen naar eigen beeld”.  Dat wil zeggen dat de mensheid zich opnieuw kan verbinden, in eenheid mag én kan zijn met de Schepper. Hoop betekent erop Vertrouwen, dat wij in één in verbinding zijn met God, de allerhoogste, onze Zuivere Innerlijke ZELF. Wie wij in  Waarheid van binnenuit zijn.

Deze hoogtijdagen hebben veel meer symbolische (spirituele) waarden door mijn innerlijke ont-wikkeling c.q. bewustwordingsprocessen. De uitspraak van mijn vader: “niets gebeurt zonder ‘hogere’ reden  in het leven”, is voor mij een leidraad en inspiratie bron. Ik ben gesterkt in mijn visie op de hoogtijdagen als een innerlijke reis in het dagelijkse leven met ‘een hoger reden’.  Tja wat betekent de uitspraak: “niets gebeurt zonder een ‘hogere’ reden?” Dat is een bevestiging dat ik geleid word naar een ( hoger) doel dat het aardse, het zichtbare overstijgt en er geen waarom-antwoord op is. Geleid door een onzichtbare Kracht, hoe donker het ook is, er altijd weer iets goed uitkomt. De boodschap van hoop die uiteindelijk Licht brengt. Het Licht aan het einde van de tunnel. Sterven en weer opstaan, Goede Vrijdag en Pasen, de opstanding en opnieuw geboren worden, geleid door de onzichtbare Kracht. Een steeds terugkerend proces in ons leven in verschillende levensfasen en bewustwordingsfrequenties. Het is het ontwaken, bewust worden in het Zijn: Ik Ben die IK Ben, zoals Jezus aangaf: I Am.

Het is nog altijd de eigen keuze om een proces te durven aangaan en om geleid te worden door de onzichtbare Kracht, de meest zuivere Stem in ieder mens Aanwezigheid. Of ga je ondanks de signalen gewoon: go with the flow, wat een recht is. Iedere ziel heeft een eigen tijd van ontwaken en kan je mee  reizen met de collectieve bewustwordingsprocessen. Dán is het go with the flow en kom je er niet meer onderuit, het is dan móeten.

Neen, het is geen knop die je acuut kunt omzetten met de woorden: laat los. Een veel gebruikte opmerking. Loslaten is eigenlijk jezelf vrij maken van de ervaringen, het achter je laten om je te verrijken met inzichten: een mindset. Het zijn niet altijd ingrijpende gebeurtenissen, vaak subtiele ervaringen, waar je in eerste instantie niet je vinger op kan leggen. Gewoon een niets bedoelde opmerking van een ander die je diep geraakt heeft, de vinger op een zere plek.

Ik ben nu zover gekomen toeschouwer te zijn en voel mij niet meer geraakt. Ik kan het bij de andere laten, omdat het meer over die andere zegt. Het raakt geen gevoelige snaar in mij. Het proces van vallen en opstaan, opstaan en opnieuw vallen en dan veel sneller opstaan, om tenslotte te blijven staan in mijn kracht. 

Vandaag is het de laatste Christelijke viering namelijk: Pinksteren, vervuld worden door de Heilige Geest. Het overstijgt het aardse begrip. De Geest als spirituele levensbron, de Geestkracht. De overlevering: “God blies Zijn adem in Adam en hij kwam tot leven”. Mijn inzicht in deze metafoor is dat de adem de Geest is die als Levensvonk is ingeblazen in ieder levend wezen: animisme. Animisme (Latijn anima = geest, ziel) is het filosofisch, religieus of spiritueel concept waarbij zielen of geesten niet alleen bestaan in mensen en dieren, maar ook in bomen en planten, stenen of natuurlijke fenomenen zoals donder en geografische zoals bergen en rivieren.

Het Pinksterfeest is een her-innering dat ieder mens de Godsvonk in zich draagt, het lichaam als Tempel van de Levensvonk, het Vuur, onze Adem, onze Levensmotor, Bron van alle Leven. Door mij over te geven aan dit Oer-ritme van de Adem, stap ik uit mijn persoonlijke identiteit en ben verbonden met mijn innerlijke identiteit, mijn Zijn en is de verbinding met de andere van Hart tot Hart, onvoorwaardelijk.

Hoe bewust zijn wij van het adem-halen, de verbondenheid. Verbonden zijn met het Universum en de Aarde, met Boven en Beneden, de verbinding met Binnen en Buiten, de verbinding met het Mannelijke en Vrouwelijke in ons zelf. De werking van de goddelijke Geest die helend, een genezende werking en een natuurlijke stroming is.

Door de inzichten van mijn eigen ervaringen, de innerlijke groeiprocessen, ben ik mij ervan bewust dat ieder mens onbewust de weg van kruisiging, opstanding, vervulling van de godsgeest, wedergeboorte tijdens het leven meemaakt. Een steeds terugkerend proces als innerlijke weg van ziele ont-wikkeling.

Enkele jaren, na het tragische overlijden van mijn vriend en dan ook nog op een oudejaarsdag, voelde ik een intense drang om op zoek te gaan naar antwoorden, de waaroms over het abrupte einde van de intense relatie met deze pure vriend. Oudejaarsdag de afsluiting van een jaar om het nieuwe jaar vol van verwachting in te luiden. Een donkere tijd en toch weer er bovenuit stijgend. Terugkijkend weet ik dat ik geleid ben om deze stappen te zetten. De innerlijk stem, het diepere weten, die ik moest volgen waardoor een nieuwe fase in mijn  leven begon: de zoektocht naar mijn Zelf, de verbinding met mijn innerlijke Bron. De levenslessen die mij geleid hebben om te her-ontdekken, geschapen te zijn naar het eigen beeld, mijn Zuivere Innerlijke Zelf: het Godsbewustzijn.

Mijn zoektocht leidde mij uiteindelijk naar het her-ontdekken van mijn levensmissie. Ieder mens heeft een missie, soms een zichtbare en soms een subtiele. Mijn levensmissie draag ik uit door de geïnspireerde boodschappen die ik ontvang uit de geestelijke wereld ten dienste van de bewustwordingsprocessen, de weg van innerlijke groei om opnieuw Eén te zijn met de Godsvonk, de verbinding met de innerlijke Bron, om te leven vanuit het goddelijke bewust, om ieder dag bewust te zijn:

“Ik Ben ambassadeur van het Goddelijke Licht, het Licht dat nooit dooft en de Allerhoogste Liefde is”.

Gegroet vanuit het Licht,

EzraNoah en de Geest van Leiding